bloed moster van Nicky

er was eens een meisje Sovy ze hield van monsters, ze was nooit bang en hier was het.
hahaha!
Sovy lag in haar bed. Het was dood stil.
was dit was ze bedoelde met spook avond?
Sovy kwam over eind ik zou graag naar buiten willen gaan, zei sovy.
Maar je mag niet eens plassen hier.
Sovy stond op terekte haar schoenen aan en ging via het raam naar buiten.
Het was dood stil je hoorde nog geen speld vallen.
Sovy zach een zwart ding maar ze dacht dat het de schaduw was,
maar dat was het niet.
Het was een zwart ding die van raam naar raam ging, hij was heel lang.
Ze keek omhoog en besloot dat het een soort monster moest zijn.
Ze stond vlak voor hem.
Met een stijve mond probeerde ze wat te zeggen.
Ha...halllo, zei Sovy bang.
De monster keek met een boos gezicht naar Sovy.
hallo, zei het monster.
Ka...kan je praten? vroeg Sovy.
Ja tuurlijk jij toch ook, zei het monster.
Wat zoekt u hier? vroeg Sovy.
Dat hoef jij niet te weten, zei het monster terwijl hij verder liep.
Sovy rende zo hard ze kon om hem bij te houden.
Wil je spelen? vroeg ze.
Nee! riep het monster.
Maar wat ik wel wil is eten, zei het monster.
Eten? vroeg sovy verbaast
Wat stom! Ik wil grappen uit halen, zei Sovy.
Goed dan... maar alleen als ik bloed uit een mens mag zuigen, zei het monster.
Wat dat kan niet, zei Sovy ontevreden.
Ga weg, zei het monster boos.
Geen lekker hapje geen grap.
En ik ga maar ooit zal fraak terug keren en dan ben je weg, zei het monster.
Maar uhh.... ik wilde u niet boos maken, maar u kunt geen mensen
verslinden, zei sovy.
Maar ik heb honger!!!! riep het monster.
Niet schreeuwen! riep sovy boos.
Het monster liep verder. Sovy holde achter hem aan.
En toen viel ze.
auw!!! Bloed help! riep Sovy.
Bloed? vroeg het monster. Gaat het? vroeg het monster.
Ja. Ze hoorde iemand schreeuwen.
Mijn man is dood! riep een vrouw.
Dit is je kans eet en ga, zei Sovy.
Mag het? vroeg het monster.
ja eet smakkelijk, zei sovy.
De vrouw wilde hulp halen maar toen ze terug kwam was hij weg.
Dat was het eind.
Het eneige wat ze vonden was bloed.
1 dag later was Sovy het verhaal aan het vertellen.
Ja hoor Sovy wat een verhaal.
Het was zeker een droom, zei een jongen.
Nee riep Sovy boos, het was echt gebeurt.
Laat ze maar, zei Simona, ik geloof je wel.
Echt? vroeg sovy.
Ja.
De volgende avond lagen Sovy en simona te slapen.
Hoorde jij dat? vroeg Sovy bang.
Nee hoezo? vroeg Simona.
Nee nee ik dacht dat ik wat hoorde.
Hahahahaha!
Hoorde jij dat? vroeg Simona.
ja en het was heel eng, zei Sovy.
Toen zagen ze wat bewegen.
En ja hoor het was het monster.
Er kwam een flits. Je hoorde gegil.
En toen waren ze weg.
Niemand had wat van hun gehoort,
en niemand durfde de kamer in want ze geloofde dat het er spookte.
De geesten van Simona en Sovy.
hahahahahahahahahahahahahaha!!!
Dat was het eind van een heel eng verhaal.
hahahahahahahaha!